കാക്കമ്മ

ഒരു ഞായറാഴ്ച ദിവസം.

മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു. ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ നടന്നു. മുറ്റത്തെ പുളിമരക്കൊമ്പില്‍ കൂടുകൂട്ടിയ കാക്കമ്മയുടെ മുട്ടകള്‍ വിരിഞ്ഞോ ആവോ...

കാക്കമ്മ എന്നെ ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ... കോങ്കണ്ണീ...
കാക്കമ്മേ... എന്നാ നിന്റെ മുട്ടകള്‍ വിരിയ്വാ?
കാ... കാ.... കാ...
ങ്ഹാ... മറ്റന്നാളായിരിക്കുമല്ലേ...
നിനക്ക് ഞാന്‍ അപ്പകഷ്ണം തരട്ടേ... നീ പുറത്തിറങ്ങേണ്ട... വേഗം വിരിയട്ടെ നിന്റെ മുട്ടകള്‍
എന്തിനാ കാക്കമ്മേ കരയുന്നത്? ഹായ്... മുട്ടകള്‍ വിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നല്ലോ... ങേ... കുയിലിന്റെ കുട്ടികളാണോ?...

ഹായ്... നല്ല കുയില്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍... കാക്കമ്മേ, നീ അവയെ കൊത്തേണ്ട ട്ടോ... അവര്‍ നല്ല കുട്ടികളാ... അവരെ വളര്‍ത്തിയാല്‍ നീ ചെയ്യുന്ന നന്മയായിരിക്കും അത്.
കാ... കാ... കാ...
നീ സമ്മതിച്ചു അല്ലേ... നല്ല കാക്കമ്മ... ഞാന്‍ നിനക്കൊരു പഞ്ചാരമുത്തം തരാം ട്ടോ...

-നത സ്വലാഹ് പി.